vogelkooi

Er was eens een vogeltje dat nooit uitbrak…….

Dagelijks werd het luikje van zijn kooitje opengezet. Maar het vogeltje wilde de vrijheid niet proeven. Het vogeltje bleef zitten. Heel veilig en voorspelbaar.

Want, dacht het vogeltje: ‘Ik trap er niet in. Hier hangt mijn voederbakje. Stel dat ik uitvlieg en het deurtje valt achter me dicht. Dan heb ik niets meer en ben ik reddeloos verloren’.

En zo bleef het vogeltje zitten binnen zijn zelf verkozen kooi. In zijn kleine wereld tikten de dagen voorbij. Tot vele voorspelbare en saaie jaren verder, het vogeltje van zijn stokje viel. Nooit heeft het geweten wat voor moois en goeds er allemaal buiten zijn kooitje lag.

Weten wat je hebt

Het verhaal van het vogeltje gaat over beperking en klein denken.

We weten wat we hebben. Ook al is het niet prettig en voelt het als een ‘gevangenis’, we  houden ons zelf eraan vast. Want het is in ieder geval ‘veilig’ en ‘voorspelbaar’.

Het vogeltje heeft in dit verhaal nooit een ander leven geproefd. Het telde dagelijks de tralies. Kende elk hoekje van het kooitje. Maar wat daarbuiten allemaal mogelijk was heeft het nooit ontdekt en ervaren.

Vrijheid proeven, is iets meer en anders maken van je leven, de “wijde” wereld instappen, ontdekken en verrijken? Het staat voor wijsheid verwerven, jezelf ontwikkelen? Voor dat vogeltje was het er allemaal niet bij. Maar wij mensen beschikken over de gave om wel keuzes te maken, de regie te nemen en ons te ontwikkelen. Als we ons daarvan bewust zijn en werkelijk weten wat we willen, het lef hebben om (kleine) stappen te zetten met al dan geen steun uit onze omgeving, dan houdt niemand ons tegen? Of toch wel, jijzelf? In hoeverre bouw jij je eigen kooitje?

Weet dat de sleutel aan de binnenkant zit en durf ‘m te openen!

foto sleutel